Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

Γυναίκες...και κάποιες σκόρπιες σκέψεις.

Έχω γνωρίσει πολλές κοπέλες. Ψηλές, κοντές, γεμάτες, αδύνατες, ξανθιές, μελαχρινές, όμορφες, άσχημες, γοητευτικές, έξυπνες, χαζές και πάει λέγοντας. Πολλές από αυτές θα τις ήθελα με παραπάνω από έναν τρόπους στη ζωή μου, όσοι κατάλαβαν κατάλαβαν. Το θέμα όμως είναι πως όταν βρίσκομαι μαζί τους, σπάνια βρίσκω κάποια που να με γοητεύσει ως προσωπικότητα. Ναι,σίγουρα όλες είναι ξεχωριστές με τον τρόπο τους, όμως πειράζει που εγώ απλά δεν το βλέπω; Πειράζει που το 99% αυτών μου φαίνονται ίδιες; Πειράζει που λίγες θεωρώ ξεχωριστές; Και τι γίνεται με αυτές όταν τις βρω; Πειράζει που τις θέλω; Πειράζει που τις καψουρεύομαι; Πειράζει που δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί τις σκέφτομαι;
Και βέβαια πειράζει που να πάρει ο διάολος και να σηκώσει. Και μένα μαζί. Άσχετα, αν λόγω βάρους τον δυσκολεύω. Γιατί συνήθως όταν βρίσκω αυτές τις ξεχωριστές για μένα κοπέλες είναι σχεδόν πάντα με κάποιον άλλον, που δεν μπορεί να τις εκτιμήσει γι'αυτό που πραγματικά είναι αλλά μόνο γι'αυτό που βλέπουνε. Γιατί συνήθως είναι απροσπέλαστες. Γιατί συνήθως δεν είμαι ο τύπος τους. Γιατί απλά...
Μήπως γιατί πολύ απλά είμαι γκαντέμης; Ή ξεχωριστός; Ναι καλά,συνέχισε να το λες αυτό στον εαυτό σου μαλάκα, θα πουν κάποιοι (κακοπροαίρετοι). Δεν ξέρω, ειλικρινά.
Θα μου πουν τώρα κάποιοι, "ωραία ρε φίλε και σε μας τι τα λες όλα αυτά;"Τα λέω γιατί γουστάρω, γιατί μπορώ, γιατί έτσι θέλω. Δε σε υποχρέωσε κανείς να τα διαβάσεις.
Όπως βλέπετε η συγκεκριμένη καταχώρηση δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα, είναι απλά κάποιες σκόρπιες σκέψεις. Και όχι, όσες γυναίκες το διαβάσουν να μην το εκλάβουν αρνητικά.Τις λατρεύω τις ρουφιάνες, όπως όλοι μας φαντάζομαι.

Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

2008 Year of the Parasite

Βάσει του Κινέζικου ημερολογίου το 2008 ήταν η χρονιά του Αρουραίου.Δεν πέφτουν και πολύ έξω.
Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Κάνοντας έναν απολογισμό του 2008 δεν θυμάμαι τίποτα θετικό. Θα μιλήσω αρχικά για μας.
Goldenboys,Πυρκαγιές,Ντόπινγκ,Ομόλογα,Δολοφονία Αλέξη,Βατοπαίδι και χίλια δυό άλλα.
Βλέπω πως κάθε χρόνο η κατάσταση στη χώρα μας χειροτερεύει και αυτό με θλίβει.
Όχι δεν πρόκειται να γράψω ότι το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης,μπάτσοι δολοφόνοι κλπ. Ούτε θα γράψω για το αν το πολίτευμα που έχουμε είναι Δημοκρατία ή Δικτατορία. Όχι.
Δεν θα γράψω καν για την αξιοκρατία,την έλλειψη ουσιαστικής παιδείας κλπ. Υπάρχουν άλλοι που τα γράφουν πολύ καλύτερα από μένα και τα ξέρουν καλύτερα. Ο μόνος λόγος που γράφω είναι για να εκφράσω την αηδία μου για όλη αυτή την κατάσταση. Βλέπω πως κάθε χρόνο γίνονται όλο και χειρότερα τα πράγματα,και όχι μόνο στη χώρα μας.
Οικονομική Κρίση,Λωρίδα της Γάζας και τόσα ακόμα.
Βλέπω πως κάθε χρονιά που περνάει,όλοι ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο όμως οι συνθήκες μας διαψεύδουν με τον χειρότερο τρόπο. Σκάνε με δύναμη στα μούτρα μας και κάποιοι γελάνε μαζί μας.
Κάθε χρόνο οι μόνοι που επιβιώνουν είναι τα Παράσιτα. Οργανισμοί που ζουν εις βάρος του ξενιστή τους,και όταν αυτός ψοφήσει ψάχνουν για ένα καινούριο σώμα να μολύνουν. Και όταν το βρουν μένουν εκεί μέχρι να απομυζήσουν και την τελευταία ρανίδα ζωής από μέσα του και μετά σε άλλον,σε άλλον,σε άλλον...μια διαδικασία που γίνεται αέναα.
Απλά φέτος τα πράγματα έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.
Μόνο τα Παράσιτα επιβιώνουν. Γι'αυτό σας λέω.

2008 - Year of The Parasite


Υ.Γ.
Το 2009 λένε ότι θα είναι η χρονιά του Βοδιού. Όντως. Αν γίνουμε αναίσθητοι σαν βόδια,ίσως επιβιώσουμε κι εμείς.

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Επιτέλους μετά από 6 περίπου χρόνια ίσως και παραπάνω ξανακούω ένα album που με είχε σημαδέψει,με είχε συγκινήσει,με είχε πωρώσει.Αναφέρομαι στο Dead Winter Dead των Savatage.
Ένας δίσκος με τόσα πολλά νοήματα και τόσες αλήθειες μέσα σε αυτόν.Ένας αντιπολεμικός δίσκος που κάθε φορά που τον ακούω μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο.
Η ακόλουθη ανάρτηση λοιπόν γράφεται υπό την επήρεια της μουσικής αυτού του δίσκου.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω πολλά να πω αυτή τη στιγμή.Είμαι σε μια φάση ξεκούρασης και χαλάρωσης.Είχα πολλά στο μυαλό μου τα οποία ήθελα να γράψω αλλά λόγω ενασχόλησης με την πτυχιακή μου όλο το άφηνα για μετά.Θα τα γράψω όμως όσο πιο σύντομα γίνεται.Σας αφήνω τώρα.Πάω να απολάυσω τον υπόλοιπο δίσκο απόλυτα συγκεντρωμένος.Μπορεί να παίξω και λίγο ds...θα δείξει.
Καλό βράδυ.