Gaming Φτώχεια

Ήταν κάπου στα τέλη 1992 με αρχές 1993, που πήγαινα πρώτη δημοτικού.Κάπου τότε λοιπόν,μου έφερε ο πατέρας μου ένα Atari.Μη ρωτάτε αριθμό,δεν έχω ιδέα.ήταν η πρώτη μου επαφή με τα "βιντεοπαιχνίδια".Βάζω εισαγωγικά,γιατί δε μου αρέσει ο όρος,αλλά μέχρι να βρω κάπως καλύτερα να το γράφω θα αναφέρομαι σε αυτά ως gaming.Μετά από κει και πέρα ακολούθησαν τα gameboy,megadrive,playstation κλπ κλπ μέχρι που έφτασα στο PS4.

Ο λόγος που γράφω αυτό το "άρθρο" είναι για να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου για την σημερινή κατάσταση στη βιομηχανία.Tα παρακάτω αποτελούν καθαρά προσωπική γνώμη και μόνο.Οποιαδήποτε διαφωνία καλοδεχούμενη.

Θυμάμαι γύρω στο 1997-98 οπότε και έπεσε στα χέρια μου πρώτη φορά περιοδικό για Gaming το αθάνατο Gamepro (τεύχος 11 με εξώφυλλο το Street Fighter Alpha),όταν το πρωτοδιάβασα,άνοιξαν οι ορίζοντές μου.Ξαφνικά έμαθα για ένα κάρο παιχνίδια και πλατφόρμες που δεν ήξερα πως υπάρχουν.Ένιωθα πολύ όμορφα.Έμαθα για το Twisted Metal, το War Gods, το Rapid Racet, το Air Combat, το Riiiiidge Racer, το Loaded, το Moto Racer, το Tekken,το Road Rush και άλλα που δεν μου έρχονται αυτή τη στιγμή.Τι κοινό είχαν όλοι αυτοί οι τίτλοι;Μα φυσικά το ότι όλα μα όλα είναι νέοι τίτλοι.Κρατήστε μια σημείωση εδώ.

Τα χρόνια περνούσαν,μάθαινα όλο και πιο πολλά νέα παιχνίδια,καθώς και συνέχειες κλασσικών τίτλων ή εντελώς αγνώστων διαμαντιών.Με το πέρασμα των χρόνων έμαθα σειρές που έμελλε να μεσουρανήσουν στους γαλαξίες της δόξας τα επόμενα χρόνια.Resident Evil (το παιχνίδι με τα ζόμπι), Tomb Raider (Τομπ Ράιντερ όπως το λέγαμε), Final Fantasy 7 (το παιχνίδι των 3 cd,μα γιατί είναι τόσα πολλά,τι είναι πια;), Metal Gear Solid (το παιχνίδι με τον κατάσκοπο), Quake, The Legend of Zelda Ocarina of Time, Super Mario 64, 007 Goldeneye, Soul Blade, Abe's Odyssey (αυτό με τις κλανιές), Crash Bandicoot,Dino Crisis, Gran Turismo Castlevania Symphony of the Night (ξέρω,δεν είναι τόσο γνωστό σε κάποιους,αλλά είναι το αγαπημένο μου παιχνίδι όλων των εποχών,δε μπορούσε να λείπει), Diablo,Baldur's Gate, Starcraft, Theme Hospital, Dungeon Keeper, Age of Empire, Command and Conquer Red Alert, Spyro The Dragon, Half-Life, Medal of Honor,Gran Turismo, Pokemon και πολλά ακόμα που δεν έχει νόημα να αναφέρω. Και ακόμα δεν έχω πάει στη γενιά του PS2.
Όπως μπορεί να δει κανείς,βλέπουμε πολλούς νέους τίτλους να κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση,να έχουν τόσες πολλές διαφορές μεταξύ τους και το μεράκι και η προσπάθεια για κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα πανταχού παρόντα.Ακόμα και τίτλοι που ανήκαν στην ίδια κατηγορία,είχαν άπειρες διαφορές,πχ τα strategy/platform μεταξύ τους.Μια σημείωση ακόμα παρακαλώ.

Κυκλοφορεί λοιπόν το Dreamcast και μπαίνει η νέα γενιά.Και στον χορό ακολούθησαν Playstation 2, Gamecube από Sony και Nintendo αντίστοιχα ενώ μπήκε και η νέα στον χώρο Microsoft με το XBOX.Μάθαμε παιχνιδάρες όπως τα Shenmue, Crazy Taxi, Star Wars Knights of the Old Republic, Devil May Cry, Onimusha, Kingdom Hearts,God of War Halo Combat Evolved, Sly Racoon, Jak and Daxter, Ratchet and Clank, Ico, Okami, Shadow of the Colossus,Splinter Cell,Viewtiful Joe καθώς και πολλά ακόμα. Παράλληλα είδαμε και συνέχειες σε πολλούς τίτλους όπως επίσης και reimaginings παλαιότερων,βλεπε τη σειρά Prince of Persia/
Ως τώρα,όλα καλά,πληθώρα τίτλων σε όλες τις κατηγορίες,αν ξέχασα να αναφέρω κάτι σόρρυ,πολλά διαφορετικά πράγματα και ούτω καθ'εξής.Άλλη μια σημείωση αν θέλετε.

Πάμε λοιπόν,στην γενιά που ξεκίνησε με το ΧΒΟΧ 360,και ακολουθήθηκε από τα Wii & PS3. Μια γενιά,που κατά τη γνώμη μου αποτέλεσε μία από τις καλύτερες στην ιστορία της βιομηχανίας και παράλληλα μία από τις χειρότερες.Θα κάνω μια παρένθεση εδώ,λέγοντας πως πιστεύω,ότι η αρχή έγινε στην προηγούμενη γενιά με την έλευση του ΧΒΟΧ 1.Από όταν πρωτοανακοινώθηκε ήμουν σκεπτικός και διστακτικός ως το τι θα μπορέσει να φέρει η Microsoft στον τομέα των κονσολών.
Όλοι βλέπανε τα θετικά,σύνδεση στο ίντερνετ και ιπποδύναμη.Από τότε την φοβόμουν,ότι θα φέρει αλλαγές κι όχι απαραίτητα για καλό.Οκ,τότε ήμουν και πιο κλειστόμυαλος.Να μην τα πολυλογώ,το τίμησα το ΧΒΟΧ 1 και μάλιστα από τους πρώτους (δάσκαλε που δίδασκες).Για να δικαιολογηθώ,αποφάσισα ότι θα πάρω και τις 3 κονσόλες,και απλά θα πάρω πρώτη,όποια βρω φτηνότερα.Ξέρω δεν το σώζω με τίποτα,πάω παρακάτω.
Επιστροφή στο Χ360.Όλος ο κόσμος ενθουσιασμένος.Online,dlc,themes,gold,silver,crystal(ώπα αυτό είναι από αλλού),install,betas,online store,indies και δεν συμμαζεύεται.Τι διάολο ρε γαμώτο,τόσο βλαμμένος είμαι που δε γουστάρω την πρόοδο;Όλα αυτά είναι καλά σωστά;Σωστά,αρκεί να υλοποιούνται με τον σωστό τρόπο.Και είδαμε να υλοποιούνται όντως σωστά.Το θέμα είναι από ποια οπτική,εννοείς το σωστά.Του καταναλωτή,της βιοιμηχανίας ή του υπάλληλου που ακολουθεί εντολές;Επειδή θα ξεφύγω αρκετά δεν το αναλύω περεταίρω,απλά θα πω πως τα κάνανε όλα σκατά οι τύποι.Η βιοιμηχανία όμως,δεν είναι μόνο το Χ360,αλλά και οι υπόλοιποι που ακολούθησαν και βοηθήσαν κι αυτοί στο "χαντάκωμα" της υπόθεσης.
Πάρε Wii με ένα χειριστήριο να το κουνάς πάνω κάτω,πάρε τόνους άπειρου shovelware πάρε άπειρους κλώνους παιχνιδιών,πάρε ένα κάρο indies κλπ.Ωραία, αυτοί οι 2 τα κάνανε σκατά με τον δικό τους τρόπο.Λανσάρανε κάτι νέο,κάτι πρωτοποριακό με σκοπό να μας τα φάνε.
Η Σόνυ τι έκανε;Φυσικά και δεν είναι αγία.Μπορεί να ήταν η αγαπημένη μου από τις 3 σε πολλές φάσεις όμως πλέον είμαι απηυδισμένος και με δαύτην.Όχι απλά αντέγραψε λοιπόν τους άλλους 2,αλλά λάνσαρε και τη δικιά της μαλακία.HD REMASTERS!!!Τι μάστιγα κι αυτή ρε πούστη μου.Και σαν μαλάκας,έχω επενδύσει κι εγώ σε αυτά και μάλιστα σε τίτλους που ήδη έχω (in my defense σε πολύ χαμηλές τιμές). Αλλά οκ,εδώ δεν είμαι για να βρίσω εμένα,οπότε πάω παρακάτω.
Το αποτέλεσμα της γενιάς που φεύγει ποιο ήταν;Να γεμίσουμε sequels,ports,remakes,indies (ξέρω ότι πολλοί τα θεωρείτε καλά,αλλά δεν είναι και θα εξηγήσω παρακάτω***),MMO,F2P κλπ. Το καλό είναι,πως πέρα από όλα τα παραπάνω,πήραμε και πολλές παιχνιδάρες,που τις βλέπαμε και τρίβαμε τα μάτια μας. Bioshock, Dishonored, Mass Effect, Dragon Age Origins,Super Mario Galaxy, Xenoblade Chronicles,Gears of War,Dragon's Dogma,Red Dead Redemption,Demon's Souls (ναι,πριν το Dark Souls υπήρχε αυτό το διαμάντι που όλοι τείνουν να ξεχνάνε),Bulletstorm,InfamousBayonetta, Uncharted, Batman Arkham Asylum,Assassin's Creed 2,The Last of Us και αρκετά ακόμα.
Προσέξατε κάτι;Τα Ιαπωνικά παιχνίδια είναι ελάχιστα κι αυτό γιατί με όλη αυτή την κατάσταση,πολλά ιαπωνικά στούντιο κλείσανε,άλλα κάνανε τα παιχνίδια τους outsource σε δυτικά στούντιο με αποτελέσματα αμφίβολης ποιότητας, ενώ αρκετοί στράφηκαν στο mobile gaming (λογικό,μιας και περνάνε πολλές ώρες σε ΜΜΜ για τη μεταφορά από και προς τις δουλειές τους).Το αποτέλεσμα,να γεμίσουμε με βίαια shooters τίγκα στο πιστολίδι (δε με χαλάνε) και παράλληλα να εκλείψουν τίτλοι με ιδιαίτερο εικαστικό και ποιότητα όπως τα Okami,Bayonetta,Viewtiful Joe πχ.

Πάμε και στην τωρινή γενιά,η οποία είναι απογοητευτική.Τα Χ1 και ΠΣ4 είναι κοντά 1μιση χρόνο στην αγορά,έχουν ελάχιστους αποκλειστικούς τίτλους να τους ξεχωρίζουν και γενικά ακόμα δεν έχουμε δει κάτι το πραγματικά ιδιαίτερο.Οκ,έχουμε το Bloodborne και το Infamous Second Son από τη μια πλευρά και από την άλλη έχουμε ένα Sunset Overdrive και τη σειρά Forza Motorsport.Καλοί τίτλοι,ίσως εξαιρετικοί στην περίπτωση του Bloodborne,όμως ακόμα δεν είδαμε κάτι νέο επιπέδου Uncharted, Mass Effect, Gears of War. Και όχι δεν μιλάω για τους συγκεκριμένους τίτλους που ξέρω ότι θα δούμε αργά ή γρήγορα,μιλά για κάτι ΝΕΟ,τέτοιου βεληνεκούς.Ναι,το καταλαβαίνω τα πράγματα είναι δύσκολα,δεν μπορείς πάντα να βγάζεις κάτι τόσο καλό έτσι εύκολα,συμφωνώ.Αλλά τουλάχιστον προσπάθησε ρε γαμημένε.Μη μου βγάζεις 100 χιλιάδες γαμημένα remasters ξανά και ξανά γαμώ το στανιό σου.Τα παίξαμε ήδη τα γαμιδια,έλεος πια.Darksiders 2,God of War 3,Batman Arkham Asylum,Batman Arkham City,Batman Σας Γαμώ Το Σπίτι,DMC,Devil May Cry 4 (οκ τα 2 τελευταία έχουν καλές προσθήκες,αλλά να πα να γαμηθούν κι αυτά,μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά),Borderlands The Handsome Collection,Dark Souls 2 Sin of the First Scholar (τα 2 τελευταία θα τα πάρω κι εγώ σαν καλός μαλάκας,αλλά πάλι έχω δικαιολογία,όχι δε σας τη λέω,βρίστε ελεύθερα,καλό θύμα και του λόγου μου),Tomb Raider (port του reboot μιας σειράς που ο πρώτος τίτλος της έχει γίνει ήδη remake,fuckkk),Sleeping Dog,The Last of Us,Grand Theft Auto 5 (παιχνιδάρες και τα 2,αλλά ρε γαμημένοι,ένα χρόνο πριν βγήκανε,μην τα γαμάτε,έλεος πια),Halo Master Chief Collection με προβλήματα που ακόμα δε διορθώθηκαν.Ε-Λ-Ε-ΟΣ.ΕΛΕΟΣ ρε γαμημένοι πια.Μόνο που τα γράφω,τσατίζομαι.Για να μη μιλήσω για τα υπόλοιπα games  τα οποία δεν μπορούν να τρέξουν στα 60 γαμημένα fps.Χέσε τα 1080p.Τόσο αδύναμα τα μπρίκια σας;
Δείτε την Nintendo τι κάνει και πάρτε μαθήματα.Ούτε προβληματικά παιχνίδια στο launch,ούτε τεράστια patches (Ρatch 8gb;Ρε πάτε καλά εκεί πέρα;Τι σας ποτίζουνε γαμώ την τρέλα μου;) ούτε προβλήματα στο online,τίποτα.Μόνο 60 fps @ 1080p έτσι απλά,γατάκια.Ζώα.Βοϊδάρες.Στα διάλα.
Nintendo έλα,δε σε ξέχασα.Σε αγαπάω,σε λατρεύω,αλλά κάτι πρέπει να κάνεις με τις σχέσεις σου με τους υπολοίπους,δε γίνεται να στηρίζεσαι (ΠΑΛΙ) στα δικά σου (ΓΑΜΑΤΑ) παιχνίδια μόνο.
Έδωσες υποσχέσεις για 3rd party support.Τήρησέ τις τις γαμημένες.Ξέρω,δεν εξαρτάται μόνο από σένα,δεκτό.Κάνε όμως μια γαμημένη προσπάθεια.Το ότι έκλεισες τα Bayonetta 2 & Devil's Third είναι καλές κινήσεις.Επίσης κάτι πρέπει να κάνεις με την ενοποίηση λογαριασμών,τις υπηρεσίες σου και τις τιμές στο e-store.Γιατί σου μιλάω στο β'ενικό;Δυό ώρες γράφω,αρχίζω και χάνω τον ειρμό μου οπότε πάμε για κλείσιμο.

Αυτά.Τα είπα και ξεθύμανα.Αλλιώς το είχα στο μυαλό μου στην αρχή,αλλιώς πήγε,αλλιώς εξελίχθηκε,τελικά ενώ είχα ωραίο θέμα παίζει να μη βγήκε τόσο καλό.Μήπως να το σπάσω σε 2 κομμάτια να πάρω πιο πολλά views μπας και βγάλω κάνα φράγκο;μα τι λέω,τα 3 θα πάρω,κλασσικά,θα το αφήσω έτσι λοιπόν.Τέλος λοιπόν.Σε φινί.Φινίτο.Αριβεντέρτσι ρόμα πως το λένε στο χωριό σας ντε;Άντε γεια χαρά.







Υ.Γ. Γνωρίζω πως για όλα τα παραπάνω,δεν ευθύνεται μόνο η Μ$,αλλά και η άνοδος των κινητών,tablets,pcs καθώς και η οικονομική κρίση,αλλά όντας κονσολάς,θα προσέξατε πως το άρθρο επικεντρώνεται κυρίως στις κονσόλες και αναφέρεται ελάχιστα σε οτιδήποτε άλλο.

Υ.Γ. 2 Δεν έγραψα τίποτα για τις φορητές,ίσως κακώς αλλά γάμα το τώρα,βαριέμαι μετά από τόσες ώρες να κάνω διορθώσεις.Προτιμώ τα κείμενά μου να τα αφήνω στην πρωτόλεια μορφή τους.


Υ.Γ. 3 Κάτι ήθελα να γράψω εδώ και το ξέχασα.Δε γαμιέται,αν το θυμηθώ θα βάλω και τέταρτο υστερόγραφο.Διαβάστε τον αστερίσκο τώρα.Έβαλα και 3 για να μην ξεχάσω να γράψω.





***Indies και ο λόγος που δεν τα συμπαθώ εν συντομία γιατί μπορεί να μου τη δώσει να γράψω κάτι μόνο για αυτά για να βγάλω λεφτά,αλλά είπαμε λεφτά δεν βγάζω,αλλά θα δούμε: Καλά είναι,αλλά προτιμώ όλο αυτό το ταλέντο και οι ιδέες να πάνε σε μεγάλα games.

Το αντίδωρο τι θερμίδες έχει;

Κυριακή.Μέρα θρησκευτικής κατάνυξης.Η μέρα που ξυπνάνε οι γιαγιάδες όλου του κόσμου και πάνε να ακούσουν για έναν ξυλουργό και να πιουν από το σώμα και το αίμα του.Ή κάπως έτσι.

Ποτέ δεν ήμουν διαίτερα θρήσκος.Πάντα πίστευα με τον δικό μου τρόπο.Είχα πάει χτες για επιτραπέζιο και τσάκισα κι ένα διπλό burger το οποίο μου έπεσε βαρύ,οπότε έπεσα για ύπνο στις 3 το ξημέρωμα.Που να ξυπνήσω 8 το πρωί να ετοιμαστώ να πάω εκκλησία.Ας όψονται κάποιες ηθικές υποχρεώσεις.Ξυπνάω στο ζεστό μου το κρεβάτι και πρέπει να εγκαταλείψω τη ζεστή του αγκαλιά και το χουζούρι μου για να ετοιμαστώ.
Βαριεστημένα,σηκώθηκα από το κρεβάτι,βάδισα νωχελικά προς το μπάνιο,βούρτσισα τα δόντια μου κι έριξα νερό στο πρόσωπό μου να ξυπνήσω.Επέστρεψα στο δωμάτιο,ντύθηκα και πήγα στην εκκλησία.


Ψιλοάδεια η εκκλησία.Καθόλη τη διάρκεια της λειτουργίας υπήρχε μια γιαγιά που έψελνε ότι ακριβώς και ο ψάλτης.Μας κοίταζε με ένα μισάνθρωπο βλέμμα του τύπου "Χα,δεν ξέρετε πότε να σηκωθείτε,πότε να σταυροκοπηθείτε και δεν ξέρετε και τους στίχους".Το r-penis (religion penis) της ήταν μεγαλύτερο και το χαιρότανε.Δε φτάνει που μας έκανε λειτουργία με ήχο surround να πούμε,είχαμε και το επικριτικό της βλέμμα.

Προχωράμε.

Σε όλη τη διάρκεια της τελετής,πέρα από τη γιαγιά surround είχε και κάτι άλλους ψάλτες οι οποίοι όμως είχαν πολύ μελωδικές φωνές με αποτέλεσμα,ακόμα κι εγώ ο "άπιστος" να την έχω καταβρεί με την όλη κατανυκτική ατμόσφαιρα και τους ψαλμούς.Οκ,προφανως και δεν άκουγα όλα τα εδάφια,αλλά πέρα από όσα άκουσα,ταυτόχρονα,είχα την ευκαιρία να σκεφτώ κάποια πράγματα για το τι είναι σημαντικό και τι όχι,καθώς και κάποια πράγματα για τον εαυτό μου.Προς το τέλος ο ιερέας,έβγαλε ένα λογύδριο το οποίο αν και σωστό,τράβηξε σε μάκρος και κούρασε.Έπειτα κι ενώ η εκκλησία είχε αρχίσει να γεμίζει ασφυκτικά,έγινε η Θεία Κοινωνία.Γέροι,νέοι,παιδιά όλοι εκεί.
Τέλος,πήραμε το αντίδωρο και προχωρήσαμε προς την έξοδο.

Δεν ξέρω αν για όλους ήταν τόσο όμορφη εμπειρία η συγκεκριμένη τελετή ή τόσο αποδοτική πενυματικά,όμως την ευχαριστήθηκα.Μπορεί να είχαμε τη γιαγιά surround να μας κοιτάζει με μίσος σε ένα μέρος που διδάσκει την αγάπη,αλλά γενικά ήταν κάτι που δεν έχω ξαναζήσει σε εκκλησία.Το σίγουρο είναι πως δεν παίζει να ξαναπάω anytime soon,προτιμώ να κάτσω να λιώσω κάνα παιχνιδάκι(αυτές τις μέρες Far Cry 3) ή να λιώσω στον ύπνο.Μια απορία μόνο.Το αντίδωρο,τι θερμίδες έχει;

Ηλιθιότητα Μέρος πρώτο

Ηλιθιότητα,βλακεία,βλαμμάρα,μαλάκυνση,μαλακία,κάλος στον εγκέφαλο.
Όπως και να το πεις,είναι το ίδιο.

Βάζω εδώ το πρώτο από τα πολλά μέρη που θα ακολουθήσουν,και αυτό,γιατί ως γνωστόν, η βλακεία είναι άπειρη που έλεγε και ο Αϊνστάην.

Δε θα κάτσω να αναλύσω τι και πως,απλά θα γράψω το σημερινό περιστατικό που με εκνεύρισε σε μία φαινομενικά ήσυχη μέρα.

Έχω έρθει όμορφα και ωραία στη δουλειά,βλέπω ότι έχω ελάχιστα πράγματα να κάνω,κομπλέ λέω,χαλαρώνουμε.Κατά τη 1,σκάει τηλεφώνημα.Δωμάτιο 59 εδώ,έχουμε μια κατσαρίδα στο δωμάτιο,μπορείτε να στείλετε κάποιον να τη σκοτώσει;
Τι διάολο ρε πούστη μου,πρώτη φορά βλέπουν στη ζωή τους κατσαρίδα;Και έστω να το δεχτώ,δεν μπορούν να τη σκοτώσουν;Πόσο δύσκολο είναι;Πάω έξω από το δωμάτιο βλέπω τον σύζυγο να με περιμένει πάμε από πίσω και μου λέει να πηδήξω στο μπαλκόνι.Τι να κάνω με τους βλαμμένους που έχω μπλέξει,πηδάω κι εγώ.Στο μπαλκόνι.Μου λέει η κατσαρίδα είναι παγιδευμένη ανάμεσα στη σήτα και το τζάμι.Ψεκάζω,τελειωμένο το μπουκάλι σχεδόν,αλλά μύριζε.Φακ.Μου λένε πήγαινε φέρε άλλο γιατί δεν μπορούμε να κοιμηθούμε κι έχουμε και παιδιά.Ναι μαλάκα,τρόμπα.Έχεις παιδιά και φοβάσαι μη στα φάει;Ζώον όρθιο.Τρικαράγκιοζα.Εμείς όταν ήμασταν παιδιά κυνηγούσαμε όλη μέρα στο χωρίο τα τζιτζίκια με μπουκάλια χλωρίνης δεμένα σε ξύλα και τα παγιδεύαμε.Δέναμε χρυσόμυγες σε κλωστή και τις στριφογυρίζαμε.Βγάζαμε τις παντόφλες και κυνηγούσαμε κατσαρίδες να τις λιώσουμε,παίζαμε ξιφομαχία με μακριά ξύλα που βρίσκαμε από δω κι από κει,αντρωθήκαμε και σφυρηλατηθήκαμε στη Μόρντορ που να πάρει,κι εσύ σκατόφλωρε Γερμανέ,είδες μια κατσαρίδα και χέστηκες πάνω σου;Η κολλητή μου είδε δύο μέσα στο σπίτι,όχι έξω στη βεράντα και τις καθάρισε μόνη της.Μια κοπέλα μόνη της.Σκατόφλωρε.Βλαμμένε.Ζώον ηλίθιο και άχρηστο.Οπλισμένο σκυρόδεμα.Τελοσπάντων.Του λέω για να τελειώνω γιατί έχω και δουλειές,να γράψω στο μπλογκ μου,να φεησμπουκίσω,να μαλακιστώ βρε αδελφέ,ότι εντάξει μου ήρθε η μυρωδια από το τελειωμένο σπρέη,θα ψοφήσει λογικά.Δε θα ψοφήσει με τη μυρωδιά μόνο μου λέει,τα ξέρω εγώ αυτά τα ζώα.Ναι τούβλο.Αυτά τα ζώα τα ξέρεις.Το ότι είσαι κι εσύ ζώο το ξέρεις;Ηλίθιε.Πρώτη φορά βλέπεις να πούμε και μου έγινες παντογνώστης.Φωστήρας.Μαλάκα,ε μαλάκα.Πανηλίθιε.Του λέω δεν ξέρω αν θα μπορέσω να βρω άλλο σπρέη.Μου λέει δε γίνεται κάπου θα υπάρχει.Ναι στον κώλο σου βλαμμένε.
Τι να τον κάνω;Έμπλεξα με βλαμμένο λέω δεν καταλαβαίνει όταν του λέω ότι είναι ακίνδυνη.Είναι βρώμικη λέει.Ναι μαλάκα.Από τη βρωμιά έλκεται και ήρθε στο δωμάτιό σου.βρωμιάρη,μπίχλη.Στα διάλα να πούμε.Πήγα τελικά,πήρα τα κλειδιά,πήγα στην κεντρική αποθήκη,πήρα ένα σπρέη πήγα και ψέκασα.Μου λέει προσοχή γιατί είναι πολύ γρήγορη.Ναι μαλάκα.Σόνικ κι έτσι.Να πούμε στη Σέγκα να αλλάξει τον Σόνικ από σκαντζόχοιρο σε κατσαρίδα.Βλαμμένε.Πυρότουβλο.

Δε μπορώ ρε πούστη με τους βλαμμένους.Αλλά δεν την παλεύω και να προσπαθώ να τους αλλάξω γνώμη.Είπαμε,η βλακεία είναι ανίκητη.

Χαιρετώ,τα λέμε στο δεύτερο μέρος.

Γιατί μισώ τις Παρασκευές

Γιατί άραγε;Όλος ο κόσμος περιμένει την Παρασκευή γιατί είναι η τελευταία κανονική μέρα της εβδομάδας.Είναι η τελευταία μέρα εργασίας πριν αρχίσει η ξεκούραση του Σαββατοκύριακου,είτε μιλάμε για δουλειά,είτε για σχολείο,πανεπιστήμιο,φροντιστήριο,δεν ξέρω κι εγώ τι.
Όμως για εμάς που δουλεύουμε στον τουριστικό κλάδο και δη σε ξενοδοχεία,η Παρασκευή σηματοδοτεί τις μεγάλες αφίξεις.Ή να το θέσω καλύτερα,την Μεγάλη Άφιξη.Την Ιταλική Επέλαση.Πέρισυ ήταν Σάββατο,αλλά η προετοιμασία άρχιζε από Παρασκευή,ενώ φέτος αρχίζει από Πέμπτη η προετοιμασία,και πέφτει Παρασκευή,απλά επειδή είναι μικρότερη άφιξη,η προετοιμασία δεν παίρνει τόσο χρόνο.
Οπότε είναι το ίδιο.Η Παρασκευή είναι η μέρα που ξεσπάει η κόλαση.Τα νεύρα γίνονται τσατάλια,τα αφεντικά μας πρήζουν το ήπαρ,οι πιθανότητες για λάθη αυξάνουν και ο εκνευρισμός εκτοξεύεται στα ύψη.
Πέρισυ τα πράγματα ήταν απλά στις μεγάλες αφίξεις.Τους έβαζα στα δωμάτια,έλυνα τα τυχόν προβλήματα και περνούσα όσα διαβατήρια προλάβαινα.Φέτος όμως,τα πράγματα είναι αλλιώς.Δεν έχουμε μόνο Ιταλούς και δεν έχουμε μόνο μία άφιξη.Οπότε φέτος τι αρμοδιότητες έχω;
Τους βάζω στα δωμάτια,λύνω τυχόν προβλήματα,περνάω ΟΛΑ τα διαβατήρια,λιγότερα μεν,πολλά δε,ετοιμάζω κλειδιά για την άφιξη της επόμενης μέρας,ετοιμάζω την αναχώρηση της επόμενης μέρας και παράλληλα κάνω το checkout όσων είναι να φύγουν τη νύχτα.
Για αυτούς τους λόγους λοιπόν,μισώ τις Παρασκευές.
Και δε μισώ τις Δευτέρες όπως όλος ο φυσιολογικός κόσμος.Κάθε άλλο.Η Δευτέρα είναι μέρα χαλαρή για μας.
Αυτά.

Όρεξη για gaming.

Εδώ και 4 μήνες περίπου βρίσκομαι στην Κω για εργασία και χαρά.
Σκοπός μου πριν έρθω,ήταν να τελειώνω 4 τίτλους τη βδομάδα,να χάνω βάρος και να περνάω καλά.Το πρόγραμμα είχε μπει σε τάξη,η όρεξη υπήρχε,τι στράβωσε;Πολλά.Αλλά ας μείνω στα του gaming.Εφόσον είδα κι αποείδα,διαπίστωσα ότι με το ζόρι μπορώ να βγάζω 2 τίτλους το μήνα.Καθόλου άσχημα.Αλλά όπως προείπα πολλά στράβωσαν και τελικά το πρόγραμμά μου περιελάμβανε κολύμπι,γυμναστήριο,ύπνο,έξοδο,δουλειά.Όπως βλέπετε χρόνος για Gaming μηδέν.
Μετά που κατάφερα κάπως να φτιάξω το πρόγραμμα,δεν υπήρχε όρεξη και απλά καθόμουν κι έβλεπα ταινίες.Πλέον όμως εδώ και 3-4 μέρες το μόνο που θέλω είναι να κάτσω να λιώσω.Μόλις περάσει η Παρασκευή,θα ξεκινήσω.Πιστεύω μάλιστα όσο περισσότερο αργώ τόσο περισσότερο θα γουστάρω.Γιατί να περιμένω την Παρασκευή;Αυτό είναι ένα άλλο θέμα,που θα το δείτε σε μελλοντική ανάρτηση.

Donkey Kong Country Returns

Όπως είχα τάξει σε παλιότερη δημοσίευση,ορίστε οι εντυπώσεις μου αποτυπωμένες με ψηφιακό μελάνι σε ψηφιακό χαρτί για το Donkey Kong Country Returns.

Είχα ξεκινήσει τον τίτλο στο Wii,αλλά για διάφορους λόγους δεν το συνέχισα και το παράτησα στη μέση του δεύτερου κόσμου.

Το ξανάπιασα χρόνια μετά στο 3DS.Ο δρόμος ήταν μακρύς και δύσκολος.Οι φορές που αποκαρδιώθηκα και σκέφτηκα να τα παρατήσω πολλές.Αλλά κάθε φορά,επέστρεφα πιο δυνατός,με ατσαλωμένη θέληση κι έτοιμος για όλα.Τελικά το τελείωσα το παιχνίδι και είδα το τέλος του ταξιδιού.Και τι ταξίδι ήταν αυτό.Υπέροχο.Με ταξίδεψε σε όμορφα μέρη,σκοτεινές σπηλιές,τροπικές ζούγκλες,βιομηχανικά εργοστάσια,βραχώδη όρη,απόμακρα νησιά.Αντιμετώπισα διάφορους εχθρούς,συνάντησα παλιούς φίλους πέρασα δυσπρόσιτες πλατφόρμες,καβάλησα βαγονέτα ορυχίων και ρουκέτες.
Τα γραφικά ήταν εξαιρετικά και το 3D effect προσέθετε στο ήδη υπέροχο σύνολο.Η ταχύτητα ήταν καρφωμένη στα 30Fps αντί για 60 που ήταν στην αρχική έκδοση,αλλά αυτό δε δημιούργησε προβλήματα.Στα υπέροχα περιβάλλοντα του τίτλου υπήρχαν διάφορα εφέ όπως λάβα,φωτιές,θάλασσα,εχθροί στο βάθος που εμφανίζονταν μετά,καιρικά φαινόμενα και άλλα που τα αφήνω να τα ανακαλύψετε με την ενασχόλησή σας με τον τίτλο.
Η μουσική είχε ambient ρυθμούς και τα ηχητικά εφέ ήταν πολύ καλά όπως και η φωνή του Donkey και των άλλων χαρακτήρων.
Ο χειρισμός,αρκετά καλός,λειτουργικός και άμεσος χωρίς motion controls αυτή τη φορά.
Το gameplay είναι το κλασσικό platforming που ξέρουμε από τη σειρά.Το level design είναι για σεμινάριο.Στην αρχή είναι εύκολο για έναν αρχάριο να μπει στο κλίμα και να μάθει τους μηχανισμούς,μα όσο προχωράει κάθε πίστα παρουσιάζει νέα πράγματα και ιδέες απαιτώντας από τον παίκτη γρήγορη σκέψη και ταχεία αντανακλαστικά ώστε να μπορέσει να επιβιώσει και να ξεπεράσει τις προκλήσεις που του παρουσιάζονται.Ταυτόχρονα,μπορούμε να συλλέξουμε μπανάνες,puzzle pieces,καρδιές καθώς και τα κλασσικά KONG letters που αν τα μαζέψουμε όλα σε κάθε κόσμο ανοίγει μια απίστευτα δύσκολη πίστα όπου θα δοκιμαστούν ακόμα και οι καλύτεροι παίκτες.Στην έκδοση για 3DS,υπάρχει ένας ακόμα κόσμος που ξεκλειδώνεται αν μαζέψουμε τα 8 orbs από τις προαναφερθείσες δύσκολες πίστες.
Και μιας και αναφερθήκαμε στις προσθήκες της νέας έκδοσης,να πούμε εδώ πως υπάρχει και μια επιλογή ακόμα που κάνει το παιχνίδι ευκολότερο μιας και ο χαρακτήρας έχει 3 καρδιές αντί για 2.

Εν κατακλείδι,αξίζει ο τίτλος;Αν έχετε υπομονή και νεύρα από ατσάλι,ενώ παράλληλα θέλετε ένα καλό platform game,τότε ναι αξίζει με χίλια.Αν πάλι,η απάντησή σας είναι όχι στα 2 προηγηθέντα ερωτήματα,προσπεράστε χωρίς φόβο.

9/10

Καλοκαιρινό μάθημα

Έχω καιρό να γράψω το ξέρω,ας το κάνω λοιπόν με μικρά αργά,σταθερά βήματα.Από δω και πέρα,θα γίνω πολυγραφότατος.Ο λόγος;Θα τον αναλύσω σε επόμενη ανάρτηση.

Γράφω σήμερα για να πω κάτι που μου συνέβη σήμερα.Θα κάνω μια μίνι αναδρομή σε δύο πραγματάκια που έχουν συμβεί.

1)Βρήκα δουλειά και τα άτομα με τα οποία συνεργάζομαι δεν είναι και ότι καλύτερο και δημιουργούν προβλήματα.Όχι σε μένα μόνο,γενικά.
2)Πριν μερικές μέρες ήρθαν κάτι πελάτες με προβλήματα όρασης,όχι τύφλωση,βλέπουν,απλά όχι καλά,δεν ξέρω τι ακριβώς.Η αλήθεια είναι ότι τη μέρα εκείνη που τους είδα ένιωσα θλίψη,αλλά ήμουν σίγουρος ότι μετά από 2 λεπτά θα το ξεχάσω και θα βυθιστώ πάλι στα προβλήματα της καθημερινότητάς μου.Όπως κι έγινε.Αυτοκριτική για το συγκεκριμένο σκηνικό σε επόμενη ανάρτηση.

Πάμε λοιπόν στο σήμερα.Κλασσικά,προβλήματα εγώ στη δουλειά κι ενώ περπατάω σκυθρωπός για τη δουλειά,συναντάω τους άνωθι αναφερμένους(δεν ξέρω αν είναι σωστό,αλλά δεν πειράζει) πελάτες,με τα προβλήματα όρασης.Περπατάω από δίπλα σκυθρωπός και μου σκάνε ένα απίστευτα εγκάρδιο χαμόγελο και με χαιρετάνε.Τους χαιρετάω κι εγώ χαμογελώντας και συνεχίζω το δρόμο μου χαμογελαστός.Όσο το σκέφτομαι όμως τόσο τσατίζομαι.Γιατί ρε γαμώτο,ένας άνθρωπος που τραβάει τέτοια ζόρια στη ζωή του καταφέρνει και είναι τόσο καλός και γλυκός με τους αλλούς και δη με εμένα που ουσιαστικά είμαι ένας ξένος και δεν έχω κάνει τίποτα για αυτούς και από την άλλη υπάρχουν τα ας πούμε ζώα,αν και το θεωρώ προσβολή για τα ζώα,τα οποία με ξέρουν,υποτίθεται ήμασταν φίλοι,τους έχω στηρίξει εμπράκτως και όμως είναι τόσο αχάριστοι και κακοί και το μόνο που κάνουν είναι να προκαλούν την αποδοκιμασία των γύρω τους για τη συμπεριφορά τους;

Δε θα πω περισσότερα για τις παραπάνω βδέλλες,πολύ σημασία έδωσα.Απλά θέλω να πω μέσα από δω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους αυτούς που ενώ έχουν τόσο σοβαρά προβλήματα,καταφέρνουν να είναι καλοί κι ευγενικοί με έναν ξένο που δεν τους έχει προσφέρει τίποτα κι όμως παραμένουν άνθρωποι με αξιοπρέπεια,ευγένεια και ήθος κι εύχομαι ειλικρινά να βρουν ένα τρόπο να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.