Παραμονή Χριστουγέννων 2008 κι εγώ φτιάχνω το blog μου. Τέλεια. Όχι δεν σπάζομαι απλά μου τη δίνει. Όλοι κάνουνε σχέδια για το πως θα περάσουνε σήμερα κι εγώ κάθομαι και φτιάχνω το blog μου. Δεν σπάζομαι όμως γι'αυτό. Έχω συνηθίσει να είμαι μόνος μου και μάλιστα έχω και πολλά πράγματα να κάνω ώστε να μη με νοιάζει καθόλου. Άλλωστε για μένα είναι μία συνηθισμένη μέρα. Αυτό που μου τη δίνει είναι οι αντιδράσεις των ανθρώπων γύρω μου λες και με λυπούνται που δεν έχω κάτι να κάνω σήμερα. Εμένα προσωπικά στα *μπιιιπ* μου. Τέλοσπαντων. Είχα σκοπό να το κάνω ούτως ή άλλως κάποια στιγμή. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο,απλά κάτι που ήθελα να κάνω για μένα.
Πολλές φορές σκέφτομαι πράγματα τα οποία θέλω να μοιραστώ αλλά τελευταία οι άνθρωποι γύρω μου δεν ακούνε. Μόνο μιλάνε. Μιλάνε χωρίς να λένε τίποτα. Οπότε σκέφτηκα κι εγώ να καταφύγω στη δημιουργία του προσωπικού μου ιστολογίου. Τουλάχιστον εδώ δεν πέφτει λογοκρισία. Εδώ δεν μπορεί κανένας να με διακόψει. Εδώ μπορώ να ακουστώ.Εδώ μπορώ να μοιραστώ όλα αυτά που με απασχολούν.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο.
Η συνέχεια έπεται (έτσι γράφεται,δε θυμάμαι...)
Καλές γιορτές σε όλους.
Άντε και καλή μας αρχή.
